بررسی تأثیر افزایش شاخص توده بدنی در طی بارداری بر سرنوشت بارداری

مقدمه: وزن‏‏‏گیری طی بارداری ممکن است منجر به افزایش شاخص توده بدنی ( bmi ) شود که امکان دارد با افزایش عوارض طی بارداری همراه شود. از آن‏‏جا که در ایران تاکنون مطالعه صورت نگرفته، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر افزایش شاخص توده بدنی در طی بارداری بر سرنوشت بارداری انجام گرفته است.   مواد و روش ها: طی یک مطالعه مقطعی ( cross-sectional ) طی سال 1385-1384 روی 1805 خانم باردار یک قلو، شاخص توده بدنی ابتدا و انتهای بارداری و گروه شاخص توده بدنی بر اساس تقسیم بندی استاندارد مشخص گردید. افزایش شاخص توده بدنی به صورت تفاوت بین شاخص توده بدنی اولیه و شاخص توده بدنی زمان زایمان محاسبه گردید. ارتباط تغییر گروه شاخص توده بدنی با سرنوشت بارداری، شامل بروز پره اکلامپسی، ماکروزومی، دیابت بارداری با استفاده از آزمون‏های آماری واریانس یک ‎ طرفه ( anova ) و کای – اسکوئر ( chi-square ) مورد بررسی قرار گرفت.   نتایج: در این مطالعه، عدم افزایش در گروه شاخص توده بدنی وجود نداشت. 207 نفر (4/11 درصد) یک گروه، 759 نفر (42 درصد) دو گروه و 839 نفر (5/46 درصد) بیش از دو گروه، افزایش در شاخص توده بدنی داشتند. درکل افراد، افزایش گروه، شاخص توده بدنی i با میزان بیش‏تری از وقوع پره اکلامپسی (000/0 p <)، ماکروزومی (012/0 p <)، فشارخون بارداری (05/0 p <) و دیابت بارداری (000/0 p <) همراه بود.   نتیجه‏‏‏گیری: افزایش در گروه ‎‎ بندی شاخص توده بدنی با افزایش خطرهای بارداری همراه است.